دلنوشت هنر

به نام حق

من به شخصه خودم رو صاحب نظر راجب به هیچ تخصصی نمیدونم مخصوصا در زمینه ی هنر اگرهم چیزی در مورد موضوعی گفتم صرفا برای اینکه تجربیاتم و دانسته هام رو انتقال بدم حال پذیرفتن یا نپذیرفتن آن بر عهده شخص یا اشخاص است... اما هنر.. هنر و خلق اثر هنری از نظر من باید تنها چیزی که در آن رعایت شود این است که برای جامعه یعنی صدای جامعه و درد آن در آن باشد و تنها اصول رعایت شود (یعنی اگرم چیزی باید رعایت شود اصل شکل گیری یا فرم است که به یک هنر بخواند) نه چهارچوب و قوانین خاص چون باعث جلو گیری از رشد و تعالی هنر و هنرمند میشود از طرفی فضایی که یک هنر را درون یک هنر مند شکل میدهد از ناخودآگاه یا خودآگاه هنرمند است بر اساس ناگفته هایی که نتوان بر زبان آورد اما به شکل یک هنر زیبا تاثیر گذار بتوان آن را به تصویر کشید. پس علنن ایراد گرفتن از هنر بیجا و بی خود است ما به عنوان مخاطب صرفا میتوانیم آن را دوست داشته باشیم یا نه ، درک کنیم یا نه...

از طرفی دیگر به طور کل نکاتی رو میگم که در نظر داشته باشید:

سلیقه و سطح دغدغه و یا ذائقه و ذات هنری هر فرد متفاوت است

هنرمندی اصالت میبخشد به آثار خود که در آن هنر صاحب سبک و تابوشکن باشد و شیوه ی چینش یا ترسیم هنر را در عین ساده نگری با استفاده از فنون موجود در آن هنر به جذابیت،قدرت و هرچه بیشتر مفهوم آن بیافزاید.(البته که هنجارشکنی و تابو شکنی متفاوت است و دلقک هایی هستند برای سود و منفعت خود تولید آثاری میکنند که به دور از هنر است و با نام هنر، ابتذال می آفرینند و حتی باعث میشوند مخاطب فرق بین هنر و ابتذال را تشخیص نداده و به هنجار شکنی و ادامه دادن به موجودیت آن و کم رنگ تر شدن هنر کمک کند).

علاوه بر این که باید آزادی در هنر و یک کار حرفه ای وجود داشته باشد ولی علاوه برآن باید برای حفظ یک اصول و قواعدی باید چهارچوبی وجود داشته باشد. (نه قالب خاص و تکرار کننده دیگران).

اما ما به عنوان مخاطب اینقدر جزء نگاه میکنیم که کل فراموش میشود یا اینقدر سطحی نگاه میکنیم که جزء را فراموش میکنیم ما سال ها راجب هر کسی یا چیزی هم بحث کنیم هم ایراد میتوانیم بگیریم هم میتوانیم دفاع کنیم زیرا که هرکس نظر و دیدگاه خودش رو داره گرچه در مسئله ای که صحبت شد(هنر) جز نظر نقدی نمیشه کرد ولی برای رسیدن به پاسخ درست ما نیازمند به تحقیقات و مطالعات گسترده از منابع مختلف هستیم چون ایراداتی یا تحریف هایی در همین مطالعات وجود دارد که باید دقت کرد.

و اینکه ظلم به هنرمندان فقید و در قید حیاتی که در فقر و تنهایی سر کردن بخاطر شکستن سکوت و تابو شکنی و دفاع در برابر ظلم را فراموش نکنیم و عبرت بگیریم که ایستاده مُردن بهتر از سال ها زندگی با خفت و خواری است. (و چه هنرهایی که بنام دیگران ثبت نشد...)

 

#امیررضاحیدری

اسفند 1400