متن دلنوشت سرنوشت

بنام حق

 

نه میمیریم،نه زنده ایم،نه می ایستیم و نه نشسته ایم،نه فکر میکنیم و نه بی فکریم، نه هم تند میرویم و نه هم آهسته، و همه چیزمان هم برعکس است . .با خود چه میکنیم؟

دلمان خوش است برای خود زندگی ساخته ایم .. نه مهری ، نه عشقی .. کدام زندگی؟!..

سرنوشت ما جز درد چه بود؟ جز رنج ، جز تباهی ، جز سیاهی ، تلخی و فراموشی..؟

چه زمانی این نور پر فتوح مرگ کام مارا شیرین خواهد کرد؟!...

 

خرداد۱۴۰۲

 

کاش جای پیشرفت و افزایش روز افزون علم که برای قرن ها پیش هست شاهد پیشرفت و افزایش روز افزون خِرَد و فهم و شعور بودیم در اینصورت دنیای ما جای دیگری بود و اینقدر همچنان در توهم و جبر و جهل هرچند نوین غرق نبودیم

 

AW

 

امرداد ۱۴۰۳

 

#امیررضاحیدری

 

 

متن دلنوشت باغ پر ریشه

به نام حق

 

باغی را تصور کنید که پُر از علف های هرز شده. هیچ کدام از گیاهان و درختان آن باغ نمی توانند با وجود علف های هرز، کنه ها و موجوداتی که به گیاهان و درختانی که باعث زیبایی باغ و مفید بودن آن هستند رشد کنند و ارزش واقعی خود را نشان دهند پس باید همه ی این موجودات و علف های هرز را از بین برد. اما برای از بین بردن مثال علف های هرز: باید آن ها را از ریشه درآورد و اقداماتی مرتبا صورت گیرد تا دوباره این علف های هرز رشد نکنند  و حال با این وجود می توان با تلاش و کار بر روی گیاهان و درختان به رشد مفید آن ها و ثمر دادن آنها و زیبایی باغ کمک کرد.

حالا بیایید این باغ و چیزی که از آن روایت شد را با یک کشور و مردم و مسئولینش و فساد ریشه ای و سیستماتیک آن و جای گیری فرهنگ و آموزش اشتباه و همینطور افکار خراب و زیان بار در جامعه ی آن مقایسه کنید.. نکته: (البته برای از بین بردن هرچیز خوبی هم تلاش میشود تا ریشه های آن که به آن اصالت می بخشند نابود شود).

اما هر آن چیز که در جستن آنی آنی  و

به یزدان که گر ما خرد داشتیم کجا این سرانجام بد داشتیم

پ.ن دلنوشت : هفت بند جان و تنم به فدای وطنم

است و ولا غیر .. و مخالف سرسخت کسی خواهم بود که حتی کوچکترین آسیبی به این  سرزمین ایرانزمین  وارد کند و

در گور نروم تا دشمن ریشه کن و مردمم دل شاد و کشور آباد کنم ...

 

#امیررضاحیدری

اردیبهشت 1401

 

دلنوشت راهنما

بنام حق

در بعضی مواقع غفلت و حماقت زیاد تنها در یک صورت رخ میدهد  یا زور یا سود  و حتی در مواقعی جفت آن.

من نمیخواهم که دانش و تخصص خاصی را به شما اضافه کنم وظیفه ی من راهنمایی است و آگاهی یا بیشتر کردن آگاهی شما نسبت به مسائل است به نوعی تشخیص درست و در نشان دادن آنکه ابتدا باید در مرز دانش تخصصی خود بمانید و بعد برای گسترش آن یا وارد شدن به مرز جدید یک سری نکات را رعایت کنید.

 

وظیفه ی من و تلاش و فریاد های من در طول این سال ها همین بوده چنانکه در هر جایگاهی هستیم باید بدانیم چقدر میتوانیم تاثیر گذار باشیم و اشتباهاتمان یا بهتر بگم تفکرات اشتباهمان و تعصب بیجا برروی آن میتواند چه آسیبی به ما و بقیه افراد و کل جامعه ی ما وارد کند.

 برای همین مسئله پذیرفتن و نپذیرفتن باید در اندیشیدن یا تفکر و ارزیابی یا بررسی کردن باشد

و اینکه بدانیم سخن یا حرف بدون فکر  و فکر بدون عمل بی فایده است و حتی میتواند آسیب زا هم باشد.

ما نباید در تاریخ زندگی کنیم باید از آن درس گرفته نکات مثبت و منفی در آن را ارزیابی و اجرا کنیم که چه بسا تکرار حماقت و درس نگرفتن از آن باعث تکرار آن میشود.

و فلسفه برای از پیچیدگی در آوردن مسائل پیرامون و به زبان ساده بیان کردن آن است که ازطرفی هم مسائلی کاملن ساده و واضح هستند اما اشخاصی بنا به منظوری آنرا پیچیده میکنند. وظیفه ی افرادی که جایگاه علمی دارند در مورد آن دانش میبایست که مسائل مهم مربوط به آن را که نیاز است برای مردم به زبان ساده بیان کنند.(به خصوص وظیفه یک هنرمند)

هرتفکری بسته به زمان و شرایط میتواند متغیر باشد از طرفی چنانچه فردی در زمان خودش تفکری را راجب موضوعی بیان کرده و نظریه ای داده ممکن است سال ها یا قرن ها طول بکشد تا آن پذیرفته یا رد بشود چرا که  تنها وظیفه ی ما این است تا راجب آن نظریه تفکر و بررسی کنیم آن هم با مشورت هم و جمع بندی نظر های هم  این که پذیرفته بشود یا خیر را تایید یا رد کنیم. نه کورکورانه بپذیریم و نه رد. حال یه عده روشنفکر نما تعصب بیجا بر روی یک شخص میبندند که آری فلان شخصی فلان حرف را زده قطعا آن شخص پرستیده شود و ما خیلی داناییم که چه بسا چوب حماقت این افراد کم در طول تاریخ نخورده و کم تاوان پس ندادیم و اما در کل نظریه هرکس در فلسفه وجودی ما چنان هم نمیتواند مهم باشد چرا که اصل و مهم انسانیت ما و درست اندیشیدن ما است  و مسئله ی عرفان باز میشود که در اینجا هم نگاه های متعصبانه زیادی در مورد اشخاص هست که میگذریم گفتنی ها گفته شد.  

 

باشد که رستگار شویم...

 

#امیررضاحیدری

 

فروردین ۱۴۰۱

 

 

A-W

متن درخت کهن

بنام حق

هرچقدر ساقه و شاخه بزنید ، هرچقدر برگ بخشکانید ، هرچقدر آکنه درست کنید حتی اگر تنه را بزنید، ریشه ای که از ازل در قلب زمین است را نمی توانید نابود کنید و باز هم جوانه زده و رشد میکند.. حتی اگر شما از آن ساختار بهره بگیرید بازهم نمی توانید مانند آن شوید که چه بسا ذات خود را نمایان خواهید کرد.. و خداوند در آخر اتمام حجت می کند با شما تا وجدان خود را بیدار سازید..     و لعنت و نفرین ابدی بدتر از دشمنان بر خائنین و خودفروختگانی که در دریای حقیقت شناورند اما چه آگاهانه برای سود و منفعت خود و چه ناآگاهانه که با تعصب پوچ و کورکورانه و مضحکی همراه است در جهت مخالف شنا می کنند و سعی در خشکاندن آن و این درخت تنومند و باشکوه و پُر قدمتی که قرن ها است جهان و جهانیان از آن بهره میگیرند هستند..                          

و همانا شما از ناکامانید و پیروزی از آن کسانی است که در جهت حق با جان و دل ماندند و برای آن نغمه ی عشق سر دادند...

باشد که رستگار شویم.

 

#امیررضاحیدری

اسفند 1400

 

 

دلنوشت هنر

به نام حق

من به شخصه خودم رو صاحب نظر راجب به هیچ تخصصی نمیدونم مخصوصا در زمینه ی هنر اگرهم چیزی در مورد موضوعی گفتم صرفا برای اینکه تجربیاتم و دانسته هام رو انتقال بدم حال پذیرفتن یا نپذیرفتن آن بر عهده شخص یا اشخاص است... اما هنر.. هنر و خلق اثر هنری از نظر من باید تنها چیزی که در آن رعایت شود این است که برای جامعه یعنی صدای جامعه و درد آن در آن باشد و تنها اصول رعایت شود (یعنی اگرم چیزی باید رعایت شود اصل شکل گیری یا فرم است که به یک هنر بخواند) نه چهارچوب و قوانین خاص چون باعث جلو گیری از رشد و تعالی هنر و هنرمند میشود از طرفی فضایی که یک هنر را درون یک هنر مند شکل میدهد از ناخودآگاه یا خودآگاه هنرمند است بر اساس ناگفته هایی که نتوان بر زبان آورد اما به شکل یک هنر زیبا تاثیر گذار بتوان آن را به تصویر کشید. پس علنن ایراد گرفتن از هنر بیجا و بی خود است ما به عنوان مخاطب صرفا میتوانیم آن را دوست داشته باشیم یا نه ، درک کنیم یا نه...

از طرفی دیگر به طور کل نکاتی رو میگم که در نظر داشته باشید:

سلیقه و سطح دغدغه و یا ذائقه و ذات هنری هر فرد متفاوت است

هنرمندی اصالت میبخشد به آثار خود که در آن هنر صاحب سبک و تابوشکن باشد و شیوه ی چینش یا ترسیم هنر را در عین ساده نگری با استفاده از فنون موجود در آن هنر به جذابیت،قدرت و هرچه بیشتر مفهوم آن بیافزاید.(البته که هنجارشکنی و تابو شکنی متفاوت است و دلقک هایی هستند برای سود و منفعت خود تولید آثاری میکنند که به دور از هنر است و با نام هنر، ابتذال می آفرینند و حتی باعث میشوند مخاطب فرق بین هنر و ابتذال را تشخیص نداده و به هنجار شکنی و ادامه دادن به موجودیت آن و کم رنگ تر شدن هنر کمک کند).

علاوه بر این که باید آزادی در هنر و یک کار حرفه ای وجود داشته باشد ولی علاوه برآن باید برای حفظ یک اصول و قواعدی باید چهارچوبی وجود داشته باشد. (نه قالب خاص و تکرار کننده دیگران).

اما ما به عنوان مخاطب اینقدر جزء نگاه میکنیم که کل فراموش میشود یا اینقدر سطحی نگاه میکنیم که جزء را فراموش میکنیم ما سال ها راجب هر کسی یا چیزی هم بحث کنیم هم ایراد میتوانیم بگیریم هم میتوانیم دفاع کنیم زیرا که هرکس نظر و دیدگاه خودش رو داره گرچه در مسئله ای که صحبت شد(هنر) جز نظر نقدی نمیشه کرد ولی برای رسیدن به پاسخ درست ما نیازمند به تحقیقات و مطالعات گسترده از منابع مختلف هستیم چون ایراداتی یا تحریف هایی در همین مطالعات وجود دارد که باید دقت کرد.

و اینکه ظلم به هنرمندان فقید و در قید حیاتی که در فقر و تنهایی سر کردن بخاطر شکستن سکوت و تابو شکنی و دفاع در برابر ظلم را فراموش نکنیم و عبرت بگیریم که ایستاده مُردن بهتر از سال ها زندگی با خفت و خواری است. (و چه هنرهایی که بنام دیگران ثبت نشد...)

 

#امیررضاحیدری

اسفند 1400

متن سیاست

بنام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد

سیاست همیشه کثیف بوده و هست چون خوبی آن فقط برای خود و بدی آن برای دیگران است.

حتی اگر برای مردم خود سیاست خرج شود حقیقت از آن ها پنهان خواهد ماند چه به نفعشان باشد چه نباشد...

و در جنگ هیچ طرفی وجود ندارد غیر از مردم...

مردمی که گرفتار سیاست های حاکمانشان هستند..

اما شاید درسی باشد که چرا هر چه زودتر اقدام بر خلاصی از دست این ظالمان حاکم نکردند و نمیکنند... (و مطمئن باشید هیچ فردی مخصوصا حاکمین آن طور که نشان میدهند نیستند...)

اما امروزه کسانی دَم از متمدن بودن و اصالت میزنند که پنهان و آشکار عقاید پست و کثیفشان را بروز میدهند (ماه پشت ابر نمیماند) در حالی که پشت آن نقاب زیبا و پر از اشرافیت جنایاتی موجود است که باعث میشود فورا از نگاه بیفتند...

 

پس سیاست کثیف تر و پیچیده تر از چیزی است که در ذهن عموم بگنجد مخصوصا امروزه که کلان رسانه هایی که توسط قدرت ها اداره میشوند و مدام اراجیف و دروغ  تحویل مردم میدهند یا حتی کمی راست و دروغ را باهم قاطی کرده و به خورد جامعه یا جوامع میدهند تا تشخیص مردم سخت شود و به ماهیت و اصل ماجرا پی نبرند..

و اما ما مهم ترین چیزی که برای ما اهمیت دارد دور بودن و نپذیرفتن این جریانات و هرچه بیشتر انسانیت ، محبت و اتحاد ما است....

نکته آخر اینکه سیاست ترسناک نیست و در همه چیز وجود دارد در تمام هستی اما متاسفانه این انسان ها هستند که باعث شدند همه چیز به شکل بد و سواستفاده کننده ای نمایان شود فقط بخاطر سود و منفعت شخصی... به امید آگاهی و بینش و تغییر مردم جهان.

ایمان داشته باشید و تلاش کنید برای عشق...که همه چیز در جهان عالی خواهد شد و نور پیروز است...

باشد که رستگار شویم...

 

#امیررضاحیدری

اسفند 1400

آغاز و پایان

نه پایانی بود براش نه آغازی  هم محبوب اهریمن بود هم عزیز خدا...

از آغازی به پایانی و از پایانی به آغاز دگر

اما سرانجام این لوپ پرتکرار به پایان می رسد..

و این پایان کجاست؟!

 

#امیررضاحیدری

دی 1396

دلنوشت متن

سال ها مبارزه و تلاش و مجادله مارا ندیدند و هیچ کاری نکردند و بدتر بار هایی هم بر دوشمان گذاشتند 

حال هم بعد از شکست ها و ضربه خوردن های فراوان و بستن دستو پاهایمان و انداختن به یک گوشه در

تنهایی و تاریکی  مطلق حال که خیلی زود بی حال و پیرمان کردند.. انتظار حرکتی دارند بااین که با تمام این

جوانب باز هم اگر نتوانستیم جسمی هم کاری .. روحی و فکری سعی در کمک به دیگران داشتیم که چه

بسا آن هم خسته و بیمار بود...

با این که هرکاری برای اهداف وعلایقمان کردیم اما بازهم به هرکاری تن ندادیم تا نه خودمان نه هنرمان و 

نه شرفمان را زیر سوال ببریم... برای مال دنیا و بخاطر هیچ چیزی حاظر به فروختن خودمان و هنرمان

نخواهیم بود حتی اگر تا به ابد در تنهایی و فقر بمیریم...

و بدانید که هیچکس در کنار ما نبود و نماند  وهیچ حمایتی  نکرد پس اشک تمساح هم بعد از مرگمان 

نریزد کسی ... من همه چیزم را برای مردمم و کشورم و برای انسانیت دادم..

و جز وظیفه انجام ندادم...

 

#امیررضاحیدری

خرداد 1400

متن دلنوشت افراط و تفریط

هر مسئله هر باور و هر عقیده ای که در آن افراط و تفریط به کار رفته باشد باعث ازبین رفتن تعادل و برابری و

قاعده و اصول یا اصل شکل گیری آن می شود و تبدیل به یک چیز مزخرف میشود حال مثال این عقاید هم

زیاد است حالا چه کسانی از تفرقه و از هم گسستگی اتحاد بین مردم سود میبرند بماند. کمی تامل

درست...

نکته: متاسفانه حماقت در آدم ها تمام نمیشود بلکه از نوعی به نوع دیگر تبدیل میشود یا حتی همان نوع فقط موضوع فرق میکند...

شما حول یک محور مزخرف تکرار گونه حرف میزنید که به پاسخی هم نمیرسید در افکارتون اما من از تمامی

جهات از تمامی منظر های مختلف دارم بحث میکنم از مطالعات و تجربیات خودمه که حرف میزنم تا جاییی

که منطق پاسخگو باشه. شما دقت نمیکنید من چی میگم فقط میخواین برداشت خودتون رو بیان کنید

که از من ایراد بگیرید به این دلایل من همیشه جوابتون رو خواهم داشت. من از برداشت های مختلف به

یک پاسخ واحد میرسم.من اگر میخواستم ادعایی بکنم دیگری وجود نداشت در برابرم. من فقط

از حق میگم نه کمتر نه بیشتر. اگر باسوادی به مدرک حتی دکتری باشه من بیسواد عالم.. الآن

کل مملکت که هیچ کل دنیا اینشتین و علامه بیستم بودن و روشعن فکرای قلابی دور مارو احاطه

نمیکردن که این همه سال بدبختی بکشیم.. حرف های قلمبه سلمبه و قشنگ رو همه میزننن

شما در عمل چه کردی؟. مرگ پایان کار نخواهد بود چه به تکرار متولد شدن،چه به تکرار مُردن

درتکراری بی نهایت. تا افکار منفی باشه و خودمون رو تغییر ندیم هیچ چیز درست نخواهد شد

مسئله کلیه ن جزئی مگر اینکه فقط به خودت برگرده که در اون صورت هم انواع مختلف داره 

زندگی یک بازیه چه دروغ باشه چه راست تو کلنگ راهت رو میزنی بقیش وظیفه دیگرانه که راهتو 

ادامه بدن اگر بر حق باشه فلسفه وجودی ما اینه برای تغییر بزرگ ما نیازمند اتحاد،هدف مشترک

و تلاش هستیم باید حامی هم باشیم غیر از این کاری پیش نمیره وگرنه دنیاو اهل دنیا همه هیچ

مهم آدمیت و انسانیت ما است من چیم من کیم.. خدای درونتون رو پیدا کنید 

عشق بورزید آزاده فکر کنید دیوانه دیدی آن را دریاب که زندگی دیوانه وار است

و مرگ ما فراموش شدنمان است...

 

#امیررضاحیدری

اسفند 1398

متن دلنوشت

شاید باید رفت.. آنقدر رفت تا گم شد...

من که در میان سفیدی و سیاهی می روم ..هر دو مرا در میان خود میکشند اما من مانند بقیه نیستم

در بین دو مسیر راه میروم  راهی را میروم که هر دو فکر میکنند مسیر خودشان درست و مسیر من غلط

است ولی این خود کاملا بالعکس است. راه زیادی است حتی برای درک کردن و فهمیدن راهی که میروم.

حال از آغاز به پایان یا از پایان به آغاز!؟...

تعلقی به هیچ چیز یا جایی ندارم مسیری که میروم هیچکس نمیرود  درحالی که همه بایستی از ان مسیر

بروند.شاید بخاطر همین کسی که وارد این مسیر شود به آسانی به مقصد نخواهد رسید و شاید هیچوقت

نرسد چون مسیری برای این راه ساخته نشده..اما من آن را هموارتر خواهم کرد. پس بجای چپ و راست و یا

برگشت به سمت مستقیم برو حتی اگر هیچ مسیری نداشته باشد و یا پر از موانع مختلف باشد حتی اگر

گیر کنی روزها  ماه ها  سال ها  مهم نیست مگر فکر میکنی تا کی زنده هستی.. هرچه میخواهد

بشود..برو...

ما رسالتمان را تمام میکنیم به نوعی کلنگ راهمان را میزنیم این وظیفه بعد از ما است که این راه را ادامه 

دهند.. حال گیری یا نه..

 

#امیررضاحیدری

شهریور 1398